bu sefer de mermileri gazetecilere gösterip "bunlar bizim kalemimiz olmuş" diyen kızı evlat edinmişim. salonda oturuyorum o da oynuyor, "sürekli politik demeçler vermek zorunda değilsin, kaç yaşındasın daha?" diyorum ve açıkçası öğretilmiş laflarla konuşmaya bu kadar hazır olmasını çocuk cinsinin iticiliklerinden biri sayarak biraz da kızıyorum.
bu rüyayı gördüğüm bi de utanmadan yazdığım için tüm kürt çocuklarından özür dilerim. ceylan için yapılan eylemde o sloganı attıktan sonra pişman oldum sanırım biraz ondan. hem o yazı da kafamı karıştırdı biraz...çocuklar ne özne ne nesne olsun, kendi deliliklerinde koştursunlar, saçmalasınlar isterim...
çocukluk baki değildir...varolma hakkı tanımadığınızda van gölüne gitmek için evden kaçar.
insanın biçimlenişiyle ilgili bi rüya gibi bu sanki. çocuğun çocukluğundan çok, çocuğun kurguları, çocuğa ait olan ve ona ait oldurulan düşünce sistemleri. çocuk üzerinden insanla hesaplaşma, insanın kafasını sorgulama gibi.
YanıtlaSilve bence bilincinin dışı, bir takım soruları çocuk üzerinden araştırıyor diye, kimseden özür dileme. olmaz o öyle.
bana doğrudan kürt çocuklarıyla ilgili gibi geldi. sana da göndermiştim, o yazıyı okuduktan sonra çocuk'un farklı açılardan konumlanışı ile ilgili kafam karıştı.
YanıtlaSilsavaşmasın çocuklar, mitinglere bile getirilmesinler diyorum ama o çocukları savaşa sürükleyen, maruz kaldıkları şiddet için çözüm olasılıkları çok az. tutarlı bi tutum geliştiremiyorum yani bu konuda.
yine "kimse adına konuşmama" etiği tabi bi de...çocuklar söz konusu olunca alt üst olur mu ki?